خیلی بَده که ما آدمیم نه؟ خیلی بده که بیشتر اوقات یه چیزی کمه یا که سر جاش نیست . خیلی بده که چیزی به اسم احساس هست ولی تو آدما به میزان مساوی تقسیم نشده، حتا اگر شرایط مساوی باشه، اگر یه رابطه باشه، بین دو تا آدم مساوی ... بازم چیزی که نامساویه، احساساتشونه.
نمیشه هم احساسی بود هم لطمه نخورد؟
راجع به صرفن رابطه ی عاشقانه حرف نمیزنم .. حتا رابطه ی مادر و فرزندی، حتا دوستای خیلی معمولی ...
آدمای کم/بی احساس تو زندگی امروزی موفق تر عمل میکنن
و این چیزیه که من ازش میترسم. از اینکه نهایتا " ما احساساتیا" سرخورده و شکست خورده بشیم از اینکه به بی راهه رفتیم و ته ش هیچی نیست جز چیزایی که فقط و فقط خودمون درک کردیم و تقریبا شخص دیگه ای توشون شریک نبوده، حتا تو رابطه
رابطه ها اصولن یه طرفه شروع نمیشن اما تو یه روند فرسایشی تبدیل به آش شلم شوربای بی مصرف ِ آزار دهنده ای میشن که یه طرفه س. و چرا یه طرفه می مونه؟ چون طرفی که علاقه رو گسیل میکنه انقدر لبریزه که نمیتونه بندش بیاره. به نظر یه فرایند ِ بی هوده میاد که بخای قطعش کنی .. مثه ِ خون ریزی ِ یه هموفیلی
.
.
.
اما چیزی که به طور قطع مشخصه اینه که برخلاف ِ خیابون که میشه با حکم شهرداری دو طرفه ش کرد، رابطه ای که یه طرفه شد، هیچ وقت به حالت قبلی برنمیگرده ... حالا مهم نیست چقد تلاش و چقد دروغ و تظاهر و ماسک هزینه ش بشه
آدما رو نه میشه بابت داشتن ِ احساس، نه بابت ِ نداشتن احساس مواخذه کرد .. هیچ کدوم دست ِ آدم نیست
و این یکی از تلخ ترین حقایقیه که خیلی از آدما باید باهاش دست و پنجه نرم کنن
پ.ن : از این به بعد در بیشتر پست ها موسیقی های پیشنهادی هم اضافه میشه. گاهی موسیقی های بسیار جذاب و نابی که میخام باهاتون قسمت کنم. گاهی ام موسیقی مرتبط با پست که حرفامو براتون ترجمه کنه
پ.ن دو : موسیقی ِ مترجم ِ امروز :
اینطور برداشت میشه آدمایی که احساس ندارن موفق ترن اونا از سمت راست مغزشون بیشتر استفاده می کنن ... زندگی با احساس و با عشق اونم عشق یک طرفه خیلی سخت ولی به زندگی بدون احساس و عشق می ارزه ... همیشه یه امید ناشناخته ای آخرش هست ... نمی دونم شایدم درست نباشه و فقط دارم توجیه می کنم
ReplyDeleteهموفیلی هارو نمی دونم ولی سرطان خون اینجوریه مهم ویتامین کا یا انعقاد خونه